Uit het juryrapport: 'De Visser ging na zijn gymnasiumopleiding studeren aan de kunstacademie in Tilburg; hij schrijft dus niet alleen over kunstenaars, maar is er zelf ook een. De Visser werkte als criticus voor Beelding en de Brabant Pers, als galeriehouder en tentoonstellingsmaker en als auteur van catalogi en andere kunstboeken. Hij is geen officiële kunsthistoricus zoals de meeste aanwezigen hier, in die hoedanigheid is hij self-made – maar intussen heeft hij wel menige kunsthistoricus op het spoor van de kunstgeschiedenis gezet. Het is een beetje een cliché, maar je kunt in dit geval echt zeggen: hele generaties zijn opgegroeid met zijn leerboeken Hardop kijken en Kunst met voetnoten, verschenen in respectievelijk 1986 en 1989 en dit jaar als dertiende en vierde druk samen in één band heruitgegeven." 

De jury prijst de durf van De Visser: 'Van de grootste durf getuigt De Vissers grootste greep: Vice Versa, zijn zes jaar geleden verschenen geschiedenis van de westerse kunst en architectuur: 540 pagina’s met meer dan 3.300 kleine afbeeldingen (en een website erbij waarop die reproducties groter te bekijken zijn). Vice Versa is, aldus Hans Bakx in het blad Kunstschrift, ‘een Nederlands equivalent van Janson en Honour & Fleming. (...) Het is niet minder dan het eerste en houdt zich staande naast het tweede.’

Het volledige juryrapport is hieronder te lezen.